Jakie są cechy ucznia? Uznanie swojej niedoskonałości, chęć zdobywania mądrości, pilność, zawierzenie autorytetom, umiejętność zadawania pytań… Sęk w tym, że brane pojedynczo – mogą nam czasem przynieść więcej szkody niż pożytku. Skupienie na własnej słabości owocuje rozpaczą, mnożenie pytań bez wiary w odpowiedzi jest bez sensu, autorytety nie zwalniają z myślenia, pilność w dążeniu do doskonałości niszczy nas przez skrupulanctwo i pracoholizm. Każda z tych cech oddzielnie może uczynić z nas karykaturę ucznia. Dopiero jeśli będziemy je wypracowywać w harmonii, w powiązaniu ze sobą – zaowocujemy.

Kto uczy naszych nauczycieli, kogo słuchają? Dobry nauczyciel przecież w jakiejś mierze nie przestaje być uczniem, jest w nim ta sama otwartość, to samo pragnienie dojrzewania. Ten kredyt zaufania, którego mu udzielamy, ma sens, o ile go raz na jakiś czas weryfikujemy. Mamy być podejrzliwi? Niekoniecznie. Ostrożni? Jak najbardziej.

Bóg: nasz autorytet, nasz nauczyciel, nasz osobisty trener. Wyzwalająca więź: nie musimy się bać, że nas stłamsi, że nas wykorzysta, że nas wytresuje jak przyuczoną do sztuczek małpkę. Ta szkoła jest otwarta, od setek lat. Nauczyciel czeka, jest gotowy do pracy. Tylko czy my się nie spóźnimy na lekcje…

Czytania mszalne rozważa Katarzyna Solecka