Dokonania świętego Piotra mogłyby imponować. Podobnie jak jego odwaga. Tyle, że ten głoszący Ewangelię i uzdrawiający własnym cieniem, sam jest cieniem, narzędziem w rękach Innego. „Nie własną mocą i pobożnością… To w Jego imię.”

Czym jest odwaga ucznia? Jak się kształtuje? Dotknij, mówi Jezus do Tomasza. Zjedz ze mną posiłek, słyszą nad Jeziorem Galilejskim. „wziął chleb i połamał…” Odwaga wiary nie jest cechą charakteru. Jest owocem dotknięcia.

Dotknąć mogą ci, którzy sami zostali dotknięci. Wezwał po imieniu, nazwał przyjaciółmi, zmienił bieg ich życia. Najpierw działa On. Gdyby ich nie dotknął, nie zmienił ich życia, po zmartwychwstaniu żaden z nich nie miałby odwagi dotknąć Jego ran. Nie stałby się narzędziem. Nie uzdrawiał cieniem. Nie oddał życia.

Na chrzcie świętym zostałeś dotknięty, wybrany, oczyszczony, odrodzony i odkupiony. Dotknął cię Pan miłością nieodwołalną. Teraz kolej na ciebie. Wyciągnij rękę. Dotknij. Zostaniesz umocniony.