Bóg (...)  tych, których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą.

Rzadko to dostrzegam. Na co dzień o tym nie pamiętam. Wydaje mi się raczej, że bycie chrześcijaninem to niełatwe wyzwanie. Z perspektywą nieba, to prawda, ale jakiś trud, jakieś pójście na przekór. Piękne, ale wymagające. A Paweł przypomina mi dziś, że dana mi przez Boga łaska wiary to powód do chwały. Jestem kimś wyróżnionym. Przecież nawet wtedy, gdy nie umiem się modlić jak trzeba, przyczynia się za mną sam Duch Święty...

Kto wie, może właśnie z tego niedostrzegania, jak bardzo przez wiarę jesteśmy wyróżnieni, wynika to nasze narzekanie, że ludzie odwracają się od Boga? Wierzący nic nie traci. Tracą ci, którzy o Bogu zapominają, którym do niczego nie jest On  potrzebny. Biedni ludzie, prawda? Trzeba się z nimi wiarę podzielić i ich ubogacić...