Piękno i blask zajaśnieją w pełni dopiero wtedy, gdy każdy będzie wykonywał "wszystko to i tylko to, co do niego należy" (KL 28), a zgromadzona wspólnota będzie się zachowywać jak prawdziwe Mistyczne Ciało Chrystusa, w którym każdy członek ma swoje zadanie (por. 1 Kor 12, 12-37).
OWMR wymaga, aby powierzanie funkcji mających charakter posługiwania bezpośrednio kapłanowi oraz posługiwania przy ołtarzu dokonywało się według norm ustalonych przez biskupa dla jego diecezji (nr 107). Nie można więc powierzać tych funkcji dziewczętom (ministrantkom), jeśli nie wyraził na to wyraźnej zgody biskup diecezjalny. On zaś, aby taką zgodę wydać, powinien zasięgnąć opinii Konferencji Episkopatu Polski . Dla dziewcząt i kobiet, a także dla zespołów mieszanych, męsko-żeńskich liturgia przewiduje wiele różnych funkcji i należy troszczyć się o to, aby one zostały podjęte z całą troską i odpowiedzialnością. Prawdziwą funkcję liturgiczną pełnią także śpiewający w scholi lub chórze, odczytujący wezwania modlitwy powszechnej, przynoszący dary, posługujący jako komentatorzy lub komentatorki (por. KL 29; OWMR 98-107). Nowe wydanie OWMR poszerza ten krąg pełniących funkcje liturgiczne także na zakrystiana, który przygotowuje miejsce celebracji i wszystko, co jest do niej potrzebne (OWMR 106a). Wraz z nim troskę o czystość i upiększenie kwiatami świętego miejsca, a także o przygotowanie naczyń i szat, może podejmować konkretny zespół osób. W pewnym sensie oni są pierwszymi, którzy wypełniają polecenia Pana Jezusa, by przygotować miejsce, w którym mógłby On spożyć Paschę ze swymi uczniami (por. Łk 22, 12).
Pełniący liturgiczne posługi powinni nosić odpowiednie stroje. "W Kościele, który jest Ciałem Chrystusa, nie wszyscy członkowie pełnią jednakowe czynności. To zróżnicowanie funkcji w sprawowaniu Eucharystii ukazuje się zewnętrznie przez różnorodność szat liturgicznych. Dlatego te szaty powinny być znakiem funkcji właściwej każdemu z posługujących" (OWMR 335). W naszych wspólnotach rozwija się praktyka, w której często ministranci usługujący przy ołtarzu są w sutankach i komżach, a ministranci słowa Bożego są w albach. Znakiem dojrzewania, a w pewnym sensie także przechodzenia na wyższy stopień posługi jest zdjęcie komży i włożenie alby. Pośrednio jest to uznanie funkcji czytania słowa Bożego za wyższą od funkcji posługi przy ołtarzu. W seminarium duchownym jest natomiast odwrotnie. Posługa lektora posługującego przy stole słowa jest uważana za niższą od posługi akolity posługującego przy stole chleba. Sprawa strojów jest więc także ważnym aspektem omawianego tematu.
Piękno celebracji - owocem pracy formacyjnej
Zdajemy sobie sprawę, że piękno śpiewów i modlitw, czytań i procesji, strojów i wystroju wnętrza jest owocem pracy formacyjnej, jaka dokonuje się w zespołach służby liturgicznej. Ważną pomocą w jej prowadzeniu jest także przejrzysta i przyjęta powszechnie droga wprowadzania wiernych świeckich w konkretne funkcje i posługi.
Tekst pochodzi z:,/i> Anamnesis 38/2004
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |