Pięknym zadaniem Adwentu jest obudzenie we wszystkich wspomnieniach dobra i w ten sposób otwarcie drzwi nadziei.
Pięknym zadaniem Adwentu – jak zauważa Benedykt XVI – jest obudzenie we wszystkich wspomnieniach dobra i w ten sposób otwarcie drzwi nadziei. Ona pozwala trwać, pomimo trudności, przeżywającemu niesprawiedliwość i tęskniącemu do zadośćuczynienia. „Ludzkie serce jest to skonstruowane, że może bić równo i szczęśliwie jedynie wówczas, gdy znajduje się w świecie sprawiedliwości. Każda niesprawiedliwość powoduje bolesne skurcz serca” (ks. Edward Staniek, Tajemnice Ewangelii, s. 200). I jest znakiem stępienia sumienia.
„Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni” (Mt 5,6). Bycie głodnym i spragnionym odnoszą się do podstawowych potrzeb i są związane z instynktem przetrwania. W odniesieniu do sprawiedliwości – jak zauważa papież Franciszek - oznacza to dzielenie cierpienia samego Boga, który współodczuwa krzywdy oraz uciski swoich dzieci. Zło doznawane przez człowieka na świecie dociera do jego serca. Bóg wysłuchuje wołania ciemiężonych i zstępuje, aby ich wyzwolić.
„Są osoby, które bardzo pragną sprawiedliwości i dążą do niej, szukają jej z dużym zaangażowaniem. Jezus mówi, że będą nasyceni, ponieważ prędzej czy później pojawi się sprawiedliwość, a my możemy wnieść swój wkład, aby była ona możliwa, nawet jeśli nie zawsze widzimy rezultaty tego trudu” (GeE 77). Patrząc na codzienne życie dostrzegamy, że „tak wielu ludzi cierpi z powodu niesprawiedliwości, wielu z nich bezradnie patrzy, jak inni na przemian dzielą się „tortem życia”. Niektórzy rezygnują z walki o sprawiedliwość i postanawiają stanąć po stronie zwycięzcy. To nie ma nic wspólnego z głodem i pragnieniem sprawiedliwości, pochwalanym przez Jezusa” (GeE 78).
Sprawiedliwość proponowana przez Jezusa jest zupełnie inna od proponowanej przez świat. Papież Franciszek wskazuje, „że słowo ‚sprawiedliwość’ może być synonimem wierności woli Boga w całym naszym życiu, ale jeśli nadamy mu sens bardzo ogólny, to zapominamy, że dotyczy ono zwłaszcza sprawiedliwości wobec bezbronnych: ‘Troszczcie się o sprawiedliwość’ wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie!’ (Iz 1, 17)” (GeE 79). Tak więc realizacja tego błogosławieństwa dotyczy naszego „tu i teraz”, a nie jakiejś bliżej nieokreślonej przyszłości.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |