Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga
Mk 12,17b.

Jeśli powiedziałby, że należy płacić podatek Cezarowi, posądzono by Go o przychylność rzymskiemu najeźdźcy, co wzburzyłoby Żydów i zrodziło jeszcze większą wrogość. Jeśli zaś opowiedziałby się za niepłaceniem podatku, posądzono by Go o to, że buntuje naród przeciw Cezarowi. Jak zawsze z takich językowych pułapek wychodzi zwycięsko. Słowa, które kieruje do faryzeuszów i zwolenników Heroda, są także wskazaniem dla mnie.

Oddanie Cezarowi, tego, co do niego należy, to zerwanie z moimi ziemskimi przywiązaniami. Z tym, co skupia mnie na samej sobie, co wyzwala we mnie pychę i zagłusza miłość. Nawet rzeczy, których doświadczam z woli Bożej, gdy nie oddam ich Jemu, mogą stać się zwykłym ludzkim oparciem, które tak naprawdę oddali od Niego. Nawet sprawy podjęte dla Boga, mogą prowadzić do zniewolenia, jeśli przeżywane będą w oderwaniu od Niego, a jedynie ze względu na siebie lub innych ludzi. Wtedy może się okazać, że to, co miało mnie zbliżyć ku Bogu coraz bardziej oddala od Niego. 

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

sgsgqa Oddaję Ci życie swe - New Life'm