Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają Łk 6

Zazwyczaj unikamy trudnych bliźnich, a to właśnie oni najbardziej odkrywają prawdę o nas samych. Czujemy się urażeni tym, że ktoś nas nie szanuje, nie lubi, unika. Jeśli czyjaś postawa nas dotyka, to świadczy że nas dotyczy, bo dotyka jakiejś naszej słabości. A to znaczy, że jest i w nas jakiś problem, który trzeba odkryć i nazwać. Lgniemy do ludzi, którzy nas chwalą, okazują przychylność. Dlaczego? Bo wtedy tkwimy w iluzji, że z nami jest wszystko w porządku. Wmawiamy wtedy sobie, że jesteśmy wspaniali na podstawie tego, jak inni nas postrzegają, a to niekoniecznie musi być prawdziwe. By rozpoznawać prawdę o sobie, warto przyglądać się swoim uczuciom i emocjom, które rodzą się w kontaktach z ludźmi.

Skoro tak trudno pokochać ludzi, którzy stanowią pewną trudność, a niekoniecznie są moimi wrogami, to jak realizować zadanie, które dziś stawia przede mną Jezus? On chce, bym miłowała wszystkich ludzi, nawet tych, którzy mi źle życzą. Póki będę wartościować ludzi według mojej subiektywnej oceny, póki będę poszukiwać takich relacji, które rodzą jedynie iluzje i gwarantują dobre samopoczucie, póty nie pokocham tak, jak tego chce Jezus.

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

frgiovanni Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej - Miłość nieprzyjaciół.