Słyszymy dzisiaj wezwanie: „Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, o Jego znakach, o wyrokach ust Jego”. Pamiętajmy więc o Abramie – człowieku, który musiał porzucić swą ojczyznę, którego nie czekała żadna przyszłość, który nie miał komu powierzyć swoich dóbr. Pamiętajmy, że dla Boga nie było to przeszkodą – nadał mu imię Abraham, podarował żyzny kraj, uczynił go ojcem narodów, znakiem nadziei po dziś dzień. Cała pomyślność tego człowieka i ludzi z nim związanych leżała w ręku Boga: dlatego był bezpieczny, otoczony cudami, błogosławiony.

Jesteśmy dziećmi Abrahama, czyż nie? Dziećmi tej samej wiary, dziećmi tej samej obietnicy. Dlatego możemy zaufać Bogu: jesteśmy bezpieczni, otoczeni cudami, błogosławieni.

Czytania mszalne rozważa Katarzyna Solecka

Post z Franciszkiem

"Czy każdego dnia mówimy Bogu dziękuję?" (10.09.2015).