Diakon. Wiedzący gdzie są prawdziwe skarby Kościoła. „Rozdaje, obdarza ubogich.” Jego rodak, a nam współczesny: „jestem wśród imigrantów na Samos już pięć miesięcy. Nigdy w życiu nie byłem tak szczęśliwy jak tu”.

Peryferie, ubodzy, nie są modą. To droga Ewangelii. Droga obumierania dla własnych zachcianek, wygody, luksusu, ostatecznie egoizmu. Droga patrzenia na innych oczami Boga. Dostrzegania tego wszystkiego, czego nastawiony na zysk, efektywność, przydatność, atrakcyjność świat zauważyć nie potrafi/nie chce/?

Pisał o świętym Wawrzyńcu Augustyn z Hippony: „to, co przyjmował u stołu Bożego, to samo ofiarował”. Nie musimy być bogaci, doskonali, świetnie zorganizowani, wszechstronnie uzdolnieni. Bogu wystarczy, że będąc takimi, jakimi jesteśmy, damy to, co otrzymaliśmy. Tylko i aż tyle.