Biskupi Polscy na Wielki Post 2005

- Budowanie wspólnoty wśród ludzi wierzących. We wspomnianym Liście pisałem: „Rok Eucharystii będzie więc okazją do nowego odkrycia prawdy o wspólnocie, czyli komunii w Kościele, a także odnalezienia dla siebie właściwego miejsca we wspólnocie. Praca nad budowaniem wspólnoty dokonuje się najpierw w rodzinach, a następnie w parafiach, gdzie wierni gromadzą się na Eucharystię”. Wielki Post jest właśnie tym wyjątkowym okresem, który człowieka zbliża do Pana Boga i jednocześnie zbliża ludzi do siebie.

Zdumiewająca jest ofiarność naszych wiernych w wypadkach nadzwyczajnych. Na pomoc dotkniętym klęską żywiołową w Azji Południowo-Wschodniej zebraliśmy w styczniu i przekazaliśmy z naszej Archidiecezji ponad 200 tysięcy złotych.

Nie wolno jednak zapomnieć, że obok wielkich tragedii, całkiem blisko nas rozgrywają się często tragedie poszczególnych ludzi. Ich cierpienia nie mają szczęścia do efektownych reportaży, pierwszych stron gazet... Wielki Post przez modlitwę i umartwienie otwiera nasze oczy, i pomaga widzieć świat w pełnej prawdzie. Sami potrzebując i oczekując Bożego miłosierdzia, ofiarujmy swój gest miłosierdzia naszym bliźnim. Niech nie będzie wśród nas ludzi samotnych i opuszczonych.

Zakończenie

Na Wielki Post podejmijmy bardziej konkretne postanowienia.

- Rodzice, katecheci, nauczyciele niech uczą dzieci i młodzież wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka...

- Niech księża proboszczowie zadbają, aby w każdej parafii - jeżeli jeszcze ich nie ma - zostały powołane parafialne zespoły charytatywne CARITAS.

- Niech nasi diecezjanie pracujący na różnych stanowiskach władz samorządowych czy państwowych pamiętają, że najbardziej właściwym sprawdzianem ich człowieczeństwa jest drugi człowiek, zwłaszcza bezrobotny, opuszczony, bezradny... Nasi katoliccy przedstawiciele do Senatu czy Sejmu RP niech dołożą starań, aby w naszej Ojczyźnie było godne miejsce dla każdego jej obywatela.

- Zwracam się także do pracodawców i pracobiorców. Ci, którzy tworzą miejsca pracy, oddają do dyspozycji swoje pieniądze i swój organizacyjny talent. Ci, którzy w tych zakładach pracują, dają swój wysiłek intelektualny lub fizyczny. Jedni bez drugich istnieć nie mogą. Niech czas Wielkiego Postu pozwoli zrezygnować z egoizmu jednych czy drugich na rzecz dobra wspólnego.

- Chorzy i cierpiący, niech za wzorem cierpiącego i umierającego Jezusa, mają odwagę ofiarować swoje cierpienie dla dobra innych.

Drodzy Bracia i Siostry!

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych (Mt 4, 4b).

W trudach i kłopotach codziennych zajęć, także w trudach zdobywania chleba naszego, powszedniego, otwórzmy serca na słowo, które pochodzi z ust Bożych. Ono uczy, napomina, nawołuje, zachęca, a przede wszystkim jest Słowem Bożego miłosierdzia


Niech Pan Bóg, na drodze do duchowego odnowienia i nawrócenia, umocni Wasz trud swoim błogosławieństwem.