Według prawosławia

Tak jak im powiedział wąż, otworzyły się oczy Adamowi, lecz otworzyły się na świat pełen cierpienia, gdzie mężczyzna, by przeżyć, będzie musiał pracować, walczyć z ostami i cierniami, zdobywać chleb w pocie czoła, gdzie kobieta będzie rodzić w bólu; otworzyły się im oczy na świat, w którym wszystko przemija, wszystko umiera, a człowiek, będący prochem, powraca do ziemi. Natomiast pełzanie węża, diabła, jest uważane za przekleństwo, i Bóg wprowadza nieprzyjaźń, wrogość między wężem a niewiastą i jej potomstwem aż do chwili, gdy wąż zostanie zmiażdżony. W tym wersecie Biblii Ojcowie dostrzegli proroczą zapowiedź zwycięstwa Jezusa nad diabłem, zwycięstwa, które umożliwiła Maria, nowa Ewa”.

Dostęp do raju zostaje zamknięty, gdyby bowiem po zakosztowaniu poznania dobra i zła człowiek skosztował również z drzewa życia, zło stałoby się wieczne; śmierć jest więc jednocześnie skutkiem upadku i lekarstwem na zło. Nie pozwala złu stać się złem wiecznym. Drzewa życia strzegą od tej pory cherubini i połyskujące ostrze miecza.

Dziecko: Jaki więc mamy dowód, że wszystko wydarzyło się tak, jak mówi Biblia?

Katecheta: Nie mamy żadnego dowodu. Prawda tej opowieści nie należy do porządku historycznego. Bo faktycznie, tak jak „ogrodu” umiejscowić nie można w przestrzeni, tak istnienia pary Adam-Ewa nie można osadzić w czasie.

Dziecko: Ale mówi się przecież, że Adam i Ewa są pierwszymi ludźmi, przodkami nas wszystkich.

Katecheta: Czy Adam i Ewa rzeczywiście byli pierwszą parą ludzi, czy też przedstawiają ludzkość? Ani Objawienie, ani nauka nie pozwalają nam odpowiedzieć na to pytanie z całą pewnością. Nie ulega natomiast wątpliwości - mówi nam to św. Paweł (Rz 5, 12-13) - że każdy człowiek może w Adamie rozpoznać siebie. W każdym z nas istnieją wszystkie elementy, które umożliwiły pokusę oraz upadek Adama i Ewy.

Dziecko: Czy chcesz powiedzieć, że moglibyśmy postąpić tak samo jak Adam?

Katecheta: Jak, lecz różnica polega na tym, że już nie znajdujemy się w raju na ziemi, to znaczy nie trwamy w takiej zażyłości z Bogiem, jak Adam i Ewa w ogrodzie, przed upadkiem. W tym ogrodzie Adam nie znał ani lęku, ani strachu.

(Bóg żywy. Katechizm Kościoła Prawosławnego)