Kaznodzieja papieski wyjaśnia Eucharystię

Jezus czyni to wszystko „dzięki swojej funkcji serca” Ciała Mistycznego. Co bowiem sprawia serce w organizmie ludzkim? Do niego ze wszystkich części ciała spływa krew „zepsuta”, to znaczy zubożona o elementy życiowe i obciążona wszystkimi resztkami toksycznymi (trującymi) organizmu. Ta krew, w płucach, na skutek kontaktu z tlenem, zostaje jakby spalona i w ten sposób odrodzona i wzbogacona w elementy odżywcze i z serca jest jakby na nowo dana wszystkim członkom. To samo na płaszczyźnie duchowej, w Eucharystii, sprawia serce Kościoła, to znaczy Chrystus. Do Niego spływa w każdej Mszy świętej zepsuta krew całego świata. Do tego serca, w Komunii świętej wprowadzam mój grzech i wszelką moją nieczystość, by zostały zniszczone, ono zaś oddaje mi krew czystą, swoją krew, która jest krwią Baranka ofiarowanego, pełnego życia i świętości. On jest „lekarstwem nieśmiertelności” (św. Ignacy z Antiochii). Dopiero mając to doświadczenie, rozumie się słowa Pisma Świętego; „Krew Chrystusa... oczyści wasze sumienia z martwych uczynków” (Hbr 9, 14) oraz „Krew Jezusa, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu” (1 J 1, 7). Eucharystia jest naprawdę „sercem” Kościoła, i to w znaczeniu o wiele bardziej realistycznym, niż zwykle myślimy.

(Całość w: R. Cantalamessa, Eucharystia nasze uświęcenie, Warszawa 1994, s. 39-41. Tytuły katechez pochodzą od redakcji)