Święty Tydzień

Nie można powiedzieć, że ten rok jest łatwy, ale święta, które nam przyjdzie przeżywać, dostarczą nam wiele nadziei i wielu powodów do przemyśleń. Zaczynamy w sobotę 1 maja. Józef Rzemieślnik pokazuje nam, jak należy pracować, dbać o rodzinę w każdym momencie, pokazuje nam, jak rozmawiać, jak chronić, jak kochać. To Święto możemy ponownie czcić dzięki papieżowi Piusowi XII, który  proklamował ten dzień świętem Józefa Rzemieślnika w 1892 r. Odtąd dzień 1 maja jest radosnym świętem, akcentującym szczególną godność i znaczenie pracy, jest wyrazem zrozumienia i poszanowania jej roli w duchowym rozwoju człowieka, a także okazją do złożenia hołdu tym jej wartościom, które pozwalają stosunki między ludźmi ją wykonującymi oprzeć na zasadach pokoju społecznego, dalekich od niezgody, gwałtu i nienawiści. Życie św. Józefa, rękodzielnika i wyrobnika, wypełnione jest ciężką pracą zarobkową, niezbędną dla utrzymania Najświętszej Rodziny. Praca go uświęciła, gdyż wykonywał ją rzetelnie, cicho i pokornie jako zleconą sobie od Boga misję na ziemi. Spełniał ją zapatrzony w Jezusa i Maryję. To wzór stylu pracy dla każdego chrześcijańskiego pracownika.

3 maja czcimy Najświętszą Matkę Bożą jako Królową Polski, co dla nas ma szczególny wymiar, bo właśnie dzięki naszym rodzimym świętym Maryja jest po wsze czasy naszą Królową. Św. Wojciech, uratowany jako dziecko z ciężkiej choroby za przyczyną Matki Bożej, został ofiarowany na służbę Panu Bogu. Św. Jacek, patron szafarzy Achidiecezji Katowickiej, wynosząc z Kijowa Najświętszy Sakrament, by uchronić Go przed Tatarami, usłyszał głos płynący z figury Matki Bożej: "Jacku, zabierasz Syna, a zostawiasz Matkę?" Z pieśnią Salve Regina na ustach zginęli od Tatarów bł. Sadok i jego 48 towarzyszy. Św. Szymon z Lipnicy miał według podania umieścić w swojej celi napis: "Mieszkańcze tej celi, pamiętaj, byś zawsze był czcicielem Maryi". W grobie św. Kazimierza znaleziono kartkę z własnoręcznie przez niego zapisanym hymnem nieznanego autora Omni die dic Mariae (Każdego dnia sław Maryję). Św. Stanisław Kostka zapytany z nagła, czy kocha Matkę Bożą, zawołał: "Wszak to Matka moja!". Ona to zjawiła mu się w Wiedniu, dała mu na ręce Dziecię Boże i uzdrowiła go cudownie. Uprosił sobie u Matki Bożej to, że przeszedł do nieba z ziemi w Jej uroczystość, podobnie jak św. Jacek.

4 maja to święto świętego Floriana, Patrona Archidiecezji, patrona strażaków, hutników, kominiarzy, garncarzy, piekarzy. 6 maja – święto Apostołów Filipa i Jakuba, poważanych uczniów Chrystusa, żyjących w Jego czasach. 8 maja – uroczystość świętego Stanisława Biskupa i Męczennika, patrona Polski, którego Jan Paweł II nazwał "patronem chrześcijańskiego ładu moralnego". A 16 maja jeszcze Święto nad Świętami, Wniebowstąpienie Pana Jezusa Chrystusa.

W trudnych chwilach, w tym pięknym miesiącu mamy na podorędziu wielu świętych, do których możemy zwracać się z prośbami o pomoc w przeżyciu tych chwil, a jednocześnie, śledząc ich losy, możemy brać z nich przykład, prosić o pośrednictwo. Korzystajmy z tej okazji, mając w pamięci kruchość naszego życia.