Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask.

Przyjemność która pochłania. Przyjemność, która sprawia, że czuję się wysycona, że nic mi nie brakuje. Na nic już nie czekam, nie mam pragnień, bo to, czego pragnę, mogę od razu skonsumować. Nie ma tęsknoty, nie ma dążenia, zresztą coraz trudniej się ruszyć, bo każdy ruch burzy komfort. O, tak, lepiej nie widzieć niczego, co by mogło mnie skłonić do wstania z kanapy!

Odurzenie. Po cóż miałbym widzieć szary i niedoskonały świat, skoro mogę o nim zapomnieć? Po cóż miałbym o nim pamiętać, skoro mogę się bawić? Tańczyć chocholi taniec, nie patrząc co dzieje się wokół? Świat sobie poradzi beze mnie!

Uginam się pod ciężarem. Ilość rzeczy do załatwienia, potrzeb do zaspokojenia, jest tak wielka, że już na nic nie mam czasu i siły. Przecież się staram, czego jeszcze można ode mnie chcieć? Przecież tu chodzi o ważne rzeczy: o bezpieczeństwo, o dobro moich najbliższych, o jak najlepszy start, lepsze perspektywy... Mam jeszcze tyle do osiągnięcia, nie mam czasu rozglądać się wokół. Od rana do wieczora w biegu, nawet pora roku mi czasem umyka! Nie, nie zawracajcie mi głowy! Nie teraz!

Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym - mówi Jezus.

Czuwajcie. Niech wasze życie nie wypadnie wam z rąk. Niech nie toczy się "samo". Potoczy się tam, gdzie nigdy nie chcielibyście być. Tej katastrofy można uniknąć.

Czuwajcie. Wasz czas nie jest nieograniczony. Niech ten dzień - dzień ostatni - nie zaskoczy was jak złodziej. Przed Synem Człowieczym stanie każdy z was.

Obyśmy byli gotowi...