Kiedy przypatrujemy się przywołanej dzisiaj scenie zwiastowania, łatwo stwierdzić, że i nas Boże słowo wprowadza w pewien rodzaj zmieszania. Rozważamy, co miałoby znaczyć to skierowane do nas zdanie z Ewangelii, słowa z czytań, werset psalmu. Co ważne, nie jest to w pierwszym rzędzie pytanie, jak my mamy je rozumieć, ale właśnie co to słowo znaczy – inaczej mówiąc, jeśli wolno tak powiedzieć, co On, Bóg, ma na myśli? Jak On nas widzi? Jak On, Bóg, rozumie nasze miejsce w świecie, naszą rolę w historii zbawienia?

Rozważać jak Maryja, pytać jak Maryja to wyrazić wolę podążania za tym Bożym rozumieniem. Jak jednak nie polegać na swoich nawet najlepszych intencjach, najszczerszych chęciach, jak postawić tamę własnemu zawężonemu spojrzeniu na samych siebie?...