TRADYCJA

polega na przekazywaniu (łacińska traditio) idei i zwyczajów z jednego pokolenia na drugie. Pomimo pewnej wieloznaczności termin ten posiada dość jednorodne znaczenie w odniesieniu do religii Izraela i pierwotnego Kościoła, określając zbieranie, zachowywanie i przekazywanie treści stanowiących o tożsamości judaizmu i chrześcijaństwa. Do tych treści należą wspomnienia wydarzeń historycznych, wierzenia związane z historią, modlitwy, obrzędy, sentencje mądrościowe, przepisy oraz zwyczaje normujące życie świeckie i czynności kultyczne. Wiele z tych treści było przekazywanych najpierw ustnie, zanim ostatecznie przyjęły formę pism autorytatywnych. Najważniejsze prawdy religii Izraela zostały ustalone i przekazane jako Prawo Mojżeszowe (Pięcioksiąg). Zebrano w nim tradycje ustne, przez wieki związane z różnymi pokoleniami, sanktuariami, królestwami i innymi instytucjami starożytnego Izraela. W bogactwie różnorodnych i czasem niezgodnych tradycji można dostrzec elementy wspólne: wiara w jednego Boga, troszczącego się o patriarchów i ich potomków, oraz nauczanie o przymierzu Boga z przodkami i Jego ludem. (za: Gość Niedzielny Nr 35/2003)