Śladami Jezusa

8. Jezus poucza płaczące niewiasty.

Nie pozostawiłeś, Jezu, tych łez bez odpowiedzi. Mimo nieustannego bólu całego, poranionego ciała, nie skupiasz się na sobie. Dostrzegasz zawodzące kobiety jerozolimskie a ich łzy przymuszają Cię niejako do przekazania troski moralnej o dobro swego otoczenia. To kobiety są słuchaczami Twych ostatnich pouczeń. W ten sposób wynagradzasz im ich litościwe serca, podkreślasz delikatność i stanowe posłannictwo. Podkreślasz rolę kobiety, która w odwiecznym planie Boga została ukształtowana w formie matki. Macierzyństwo bowiem zawsze należy pojmować w szerokim zakresie. Kobieta wychowując przekazuje wartości, wpływając moralnie na rodzinę, otoczenie, na środowisko. Rodzi innych dla lepszego życia, dla Boga. I nie ważne, czy obierze stan małżeński, zakonny czy wolny. Rolę matki może pełnić wszędzie... Czy płaczące kobiety zrozumiały Twe pouczenie, Panie? Nie wiem. Ale to, co powiedziałeś do nich, bezpośrednio dotyczy przecież także i mnie.

Chrystusie pouczający płaczące niewiasty, daj mi siłę, abym uniknęła smutku, który zabija ducha, a przemieniała go w radość serca, które jest życiem!

***

Zwarta zabudowa miasta nie pozwala przejść tędy na Golgotę. Muszę zawrócić do suku, by po kilkudziesięciu krokach wspiąć się schodami w rejon klasztoru koptyjskiego. U wejścia do monasteru widnieje fragment starożytnej kolumny, częściowo wmurowanej w skałę, oznaczający miejsce kolejnej Stacji z drogi krzyżowej Jezusa.