Być może słowa te nie budzą w naszym sercu żadnego echa: „poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy”. Owi poganie – ci, którym nie należało się ani dziedziczenie, ani członkostwo, ani spełnienie obietnic – otrzymali wszystko. Oni nawet nie tyle nie mieli nic – w ogóle nie liczyło się to, co mają, ważne było, kim są, albo raczej – kim nie są: nie należeli do Wybranych. Gdy ktoś taki zyskuje całkowitą odmianę losu, to… To właściwie co się dzieje? Co dzieje się z nami?

Czy my czujemy się zaliczeni w poczet szczęśliwców? Być może nic to dla nas nie znaczy – zbyt jesteśmy przyzwyczajeni do dobrodziejstw sakramentów, zbyt łatwo powtarzamy rytuały wiary, nasza wyobraźnia jest miałka, nasz rozum śpi…