Jeśli będziecie mieć wiarę… (Mt 17,20b).

Wielu współczesnych uczniów Jezusa żyje w swoistej schizofrenii duchowej: wiara jedno, a życie drugie. Niektórzy mówią o nich, iż są praktykujący i jednocześnie niewierzący. Wiara natomiast tworzy relację - Stwórcy ze stworzeniem, przy czym jej inicjatorem jest sam Bóg. Stąd nie da się wiary nikomu narzucić, można jedynie pomóc tę otrzymaną w sposób darmowy łaskę rozwinąć.

Bez wiary pozostaje świat w wymiarach horyzontalnych, którego sens kończy się wraz ze śmiercią. W wierze gwarantem perspektywy wertykalnej jest Bóg Trójjedynej miłości. Autor Listu do Hebrajczyków przypomina: „Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że [Bóg] jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają” (11,6).

Wiara działa przez miłość. Apostołowie – mimo iż byli tak blisko Jezusa – nie potrafili pomóc ojcu chorego na epilepsję syna. Ale wiara w Syna Bożego otworzyła przed kochającym syna ojcem drogę do Bożego serca: padł na kolana przed Panem i ufnie prosił. Mocna wiara to uznanie własnej niewystarczalności i postawienie Jezusa w centrum, a słaba wiara - to pełne pychy „ja” pośrodku i różne „podpórki”, często nawet o charakterze pobożnościowym.

Panie, przymnóż mi wiary i daj mi odwagę w kroczeniu za Tobą!

Myśl papieża Franciszka

Idźmy naprzód razem, ramię w ramię, ze stopami na ziemi i wzrokiem skierowanym ku niebu. Uwierzmy, że słabości nie są przeszkodami nie do pokonania, lecz krokami do osiągnięcia wyższego poziomu, ponieważ to właśnie poprzez naszą małość Bóg dokonuje wielkich rzeczy (Fatima, 5.08.2023).

Upili się młodym winem NASZ BÓG JEST POTĘŻNY W MOCY SWEJ