Jednego dnia tak, drugiego inaczej. Serce człowieka jest zmienne. Raz ważące się  na czyny heroiczne, innym razem tchórzliwe. Jednego dnia gotowe porywać się na rzeczy wielkie, innego nie dające sobie rady z drobiazgami. Nie inaczej było z faraonem. Jednego dnia zezwolił Izraelitom opuścić Egipt. Drugiego stwierdził, że to był zły pomysł i zaczął ich ścigać wraz ze swoim doborowy wojskiem.

Podobnie Izraelici: jednego dnia narzekali na uciemiężenie, drugiego gotowi byli wrócić do niewoli i umierać przez kaprys faraona. Byle nie odczuwać na sobie jego gniewu natychmiast, tu i teraz.

A Bóg? On jest stały. Jak góry. Skoro obiecał, słowa dotrzymuje. Może się wydawać, że to niemożliwe, że tym razem niepotrzebnie się Mu ufało. Ale jeśli dam Mu się czas, pokaże, że faktycznie może wszystko.