Ludzie potrafią zaskakiwać. Niektórzy nie wyobrażają sobie pójścia na mszę bez elegancko wyprasowanej koszuli, inni pierwszej komunii bez mitrowego wianuszka, jednych martwi brak świątecznej kartki od znajomych, innych złości niegustownie ułożony bukiet przy ołtarzu. Pewnie wszyscy mamy takie małe dziwactwa, drobiazgi same w sobie nie bez znaczenia, ale niekiedy urastające do rangi spraw nie-wiadomo-jak-ważnych.

Dlatego rozumiemy faryzeusza i jego niepokój, kiedy Jezus nie obmył rąk przed posiłkiem. Kiedy ten człowiek zaprosił Jezusa do siebie na obiad – ten nie zachował się jak powinien, jak oczekiwano. Co się stanie, gdy Bóg wejdzie w nasze życie, kiedy skorzysta z naszego zaproszenia? Co się stanie, kiedy sakramentalny znak zaowocuje łaską? Czy Stwórcę można utrzymać w ryzach – naszej codziennej modlitwy, dobrych uczynków, do których zdążyliśmy się przyzwyczaić? Co stanie się z naszym poukładanym życiem w zderzeniu z Nim? Czy wiara nas nie rozsadzi?

Czytania mszalne rozważa Katarzyna Solecka