Każdy człowiek, można by rzec, jest ojczyzną Boga. Ja również. A jednak Jezus mówi mi dzisiaj: „Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie". Także ty nie chcesz, bym zamieszkał u ciebie.

Boisz się, że wprowadzi to w twoje życie mnóstwo zmian. Boisz się krzyża, trudu świadczenia o Bożej miłości do każdego człowieka.

Nie chcesz przyjąć, że Bóg kocha każdego, bez wyjątku. Że jest miłosierny i łaskawy wobec tych, którzy Go odrzucają, lżą, wyśmiewają się z Niego, zabijają. Wolałabyś, by Bóg pokazał im swoją moc i potęgę, a nie współczucie i litość.

Wolałabyś Boga, który wzbudza w ludziach trwogę i strach.

Dlatego nie chcesz Mnie przyjąć do siebie. Wiesz, że wiązałoby się to z koniecznością nawrócenia, czyli zmiany swojego patrzenia i postępowania. Musiałabyś każdego człowieka obdarzyć swoją miłością, a tego nie chcesz. Dlatego nie chcesz Mnie widzieć u siebie.

A Ja tęsknię za tobą. Kocham cię i marzę o bliskości z Tobą. O czułej rozmowie, o zaufaniu, zawierzeniu.

Proszę, nie pozwól Mi oddalić się z twojego życia. Otwórz drzwi swego serca dla Mnie.

Rachunek sumienia:

1. Czy podczas modlitwy szczerze przyznaję się Jezusowi do moich pragnień, marzeń, nawet jeśli nie są one dobre i życzliwe bliźnim?
2. Czy zapraszam Jezusa do każdej dziedziny mego życia, zwłaszcza do tej, w której króluje grzech i nieuporządkowane namiętności?
3. Jak zachowuję się wobec ludzi, którzy mnie odrzucają, odtrącają?

Czytania mszalne rozważa Elżbieta Krzewińska

Rozważaj i słuchaj