„Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem” (J 4,50).

W życiu codziennym toniemy wprost w potokach słów, które z każdej strony zalewają nas bezustannie. Nieraz zamykamy uszy, innym razem uciekamy przed wielomówstwem kryjąc się w zaciszu własnego domu. Co ciekawe, ze względu na wielość i różnorodność słyszanych i wypowiadanych słów gubimy się, zatracamy istotę spraw, rzeczy, separujemy się od dużo mówiących osób.

Szczególne miejsce w życiu uczniów Jezusa zajmują słowa Mistrza z Nazaretu. Nie jest ich zbyt wiele, ale dokładnie przystają do zaistniałej sytuacji. Są słowami życia. Przyjęcie ich do serca budzi i ożywia wiarę w Syna Bożego, który dzięki temu może działać cuda, jak uczynił w przypadku uzdrowienia syna urzędnika królewskiego. Tylko uwierzyć słowu Jezusa, resztę dokona już On sam.

Rachunek sumienia

1. Jak często czytam słowo Boże?
2. Czy odnoszę słowa Jezusa bezpośrednio do siebie?
3. Czy mam świadomość, że od przyjęcia słowa zależy jakość mojego życia?

Czytania mszalne rozważa ks. Leszek Smoliński

Rozważaj i słuchaj