Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie (Mt 5,12a).

Oznaki heroiczności w praktykowaniu cnót, ofiarowanie życia w męczeństwie, a także ofiarowanie swego życia dla innych, trwające aż do śmierci – tak wygląda dochodzenie kanoniczne, gdy ktoś ma być kandydatem na ołtarze. To jednak wydaje się być dla nas rzeczywistością odległą. Na co dzień widzimy jednak „świętych z sąsiedztwa”, którzy krzątają się wokół rozmaitych zajęć. Mają twarz ojca, matki, babci, sąsiada. Spotykamy ich tak blisko, że nie dostrzegamy w nich już nic nadzwyczajnego.

Świętość to nie bajka z tysiąca i jednej nocy, ale miłość dojrzewająca do nieba. Ta miłość czerpie swoje ożywcze soki z Trójjedynego Boga i gorliwie troszczy się o potrzeby widzialnego człowieka. Bóg, który nas zaprasza do świętości pragnie wspólnoty miłości z każdym, bez wyjątku. Pytanie, czy i jak odpowiadam na to Boże wezwanie płynące z chrztu, by podążać za Mistrzem i odkrywać radość Ewangelii już dziś?

egramy Osiem błogosławieństw - Radio Plus