Krzyżowa droga cierpienia

 

C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie.

W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

 

Z Ewangelii według św. Marka (14, 55. 60-62. 64).

Tymczasem arcykapłani i cały Sanhedryn szukali świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić, lecz nie znaleźli. (...) Wtedy najwyższy kapłan wystąpił na środek i zapytał Jezusa: «Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciw Tobie?» Lecz On milczał i nic nie odpowiedział. Najwyższy kapłan zapytał Go ponownie: «Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Błogosławionego?» Jezus odpowiedział: «Ja jestem. (...) Oni zaś wszyscy wydali wyrok, że winien jest śmierci.

 

Ruszyła machina sądowa,

ta, która bez dowodów skazuje, oskarża bez uzasadnienia,

wydaje wyroki bez odwołania, miażdży niewinnych.

Sąd doraźny, powierzchowny

współczesnych dyktatur

i sytuacji wojny.

Wyrok wykonywany nieraz

— co jest najgorszym bluźnierstwem —

w imię Boga, który przebacza i ułaskawia.

Jezus przed trybunałem.

Jak wszystkie ofiary nadużyć prawa,

domniemani winni zbrodni sumienia.

Stawiają opór, odmawiają poddania się

pod jarzmo systemu,

przemocy, która miażdży

i druzgocze osobowość i tożsamość.

Sprawdzenie tożsamości: Kim jesteś?

Każdy człowiek trafiający do więzienia otrzymuje numer.

Co chwilę musi się legitymować,

oddawać znak tożsamości.

Wobec sądowych nadużyć

zadaniem i chlubą Kościoła jest powiedzenie mu,

że nie jest numerem,

że każdy człowiek

ma prawo być nazywany swoim imieniem.

Czy ty jesteś Mesjasz, Syn Błogosławionego? (Mk 14, 61).

Odpowiedź jest jasna: Ja jestem! (Mk 14, 62).

Ujawnienie swej tożsamości i wyznanie swej wiary

to niejednokrotnie akty, za które grozi śmierć.

Iluż jest jednak tych, którzy szukają Boga?

Iluż szuka Go za kratkami?

Iluż w więzieniu swego życia, swych cierpień?

Iluż, znosząc urągania i cierpiąc tortury?

Mężczyźni i kobiety we wszystkich więzieniach,

osaczeni, naznaczeni, zranieni,

pozbawieni odpowiedzi na podstawowe pytania:

o sens życia i o zło,

o skruchę, przebaczenie, zbawienie,

o tajemnicę Krzyża i Odkupienia.

Lud z krwi i kości.

Ziemia spotkań, twarzy, głosów, krzyku.

Ziemia Ewangelii.

 

Jezu, wystarczy, że powiesz: Ja jestem,

byśmy do Ciebie przybiegli.

Mężczyźni i kobiety w więzieniach wzywają Cię.

Czuwają i modlą się nocami.

Mówią nam o atmosferze, jaką tam się oddycha,

złu, które przytłacza,

wolności, której się szuka.

Usłysz ich błagania.

Jeśli nie zaznają przebaczenia, miłości Twojej i naszej,

jeśli odmawia się im nadziei,

są podwójnie skazani, zamknięci w pułapce śmierci.

Daj im to, czym nas obdarzyłeś:

wiarę w Ciebie i w Twoją obecność,

miłość do życia,

nadzieję na nowy świat.

Daj nam i im środki, by Cię szukać,

by pogodzić się z oczekiwaniem i by Cię znaleźć.

Tobie, Jezu,

Dobry Pasterzu i Panie naszego życia,

Przyjacielu o łagodnym obliczu,

pełna wdzięczności i czysta chwała

z Ojcem i z Duchem,

w czasie i w wieczności.

Amen.