Nie mam już siły. Bóg o mnie zapomniał! - mówię. Nie jestem pierwsza. Dokładnie ten sens wyraża skarga Izraela: Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone. Doświadczenie człowieka stare jak świat. Gdzie jest Bóg, skoro cierpię? Czemu nie reaguje na moje krzywdy?

- Naprawdę uważasz, że nie widzę lub nie jestem w stanie ci pomóc? - pyta Bóg. - Naprawdę myślisz, że zasnąłem, że odwróciłem wzrok, że inni zbyt mnie zajęli?

Bóg się nie męczy ani nie nuży. Ale Jego mądrość jest niezgłębiona. Nie zawsze pokrywa się z ludzką. On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego. Nie bój się. Wierz tylko. Wystarczy ci sił, jeśli zaczerpniesz od Niego.

Wszyscy, którzy jesteście utrudzeni, przyjdźcie! - woła Jezus - Ja was pokrzepię. Weźcie wraz ze mną ten ciężar, który na was przypada. On nie jest przeklęty. Przyniesie błogosławieństwo.

Uwierz mi, a to co przygniata cię do ziemi stanie się lekkim.

Rachunek sumienia:

1. Jak reaguję na krzywdę, cierpienie, przekreślenie moich planów?
2. Czy ufam Bogu także wtedy, gdy nic się nie udaje?
3. Czy potrafię wybierać Jego drogę nawet gdy wydaje się, że uczciwość nie popłaca?