Cudzołóstwo

Niedozwolone stosunki płciowe z kimś innym niż współmałżonek(ka). W ST termin ten ma dokładną i ograniczoną definicje: stosunki płciowe między kobietą zamężną (lub zaręczoną) a mężczyzną innym niż jej maż. Cudzołóstwa można więc było dopuścić się tylko wobec męża, a nie wobec żony. Uważano je za jeden z najcięższych występków (Wj 20,14; Pwt 5,18; Kpł 18,20), który należało karać śmiercią obu stron (Pwt 22,22-24).
Nie ma żadnych dowodów, żeby karę tę faktycznie kiedykolwiek wymierzono, lecz tak mogło się zdarzyć w pewnych przypadkach, a groźba jej wykonania nadal istniała w I w. (por. J 7,53-8,11). Prawo to prawdopodobnie miało gwarantować, że dziecko urodzone przez żonę było rzeczywiście dzieckiem męża, jako że posiadanie potomstwa przez męża uważano za rzecz niezwykłej wagi ze względu na zachowanie rodu. W czasach NT definicja cudzołóstwa miała zasięg szerszy. Na przykład nauczanie Jezusa pojmowano tak, że i męża można było uważać za winnego cudzołóstwa wobec swej żony (Mt 5,32; Mk 10,11; Łk 16,18). Cudzołóstwa zabraniali różni nowotestamentowi autorzy (Rz 13,9; Ga 5,19; Jk 2,11). Cudzołóstwo czasami traktowano jako symbol niewierności ludu względem Boga (np. Oz 9,1; Mt 12,39).

(EB)