Wielkotygodniowa droga ucznia
Jezus cierpiał? Jezus umarł? Jezus zmartwychwstał? Oczywiście. Tyle że ważne jest nie tylko, że tak było, ale i jak wpływa to na moje życie.
Idąc, uczniu, za Jezusem, trafiasz też do Wieczernika. Co niedzielę albo i częściej. Słyszysz: „Bierzcie, to jest Ciało moje”, „To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana”. I karmisz się... I dziwisz się, że wielu myśli, iż będą mocni bez tego pokarmu. Że, jak mówią, nie lubią chodzić Kościoła, a modlą się, kiedy mają taką potrzebę. Ha: znaczy że w chwili gdy to mówią, uznają, że Chrystus nie jest im potrzebny... Nie jest pewnie potrzebny przez większość życia. Potrzebują Go tylko jako psychoterapeuty, by się wygadać, jak lekarza, gdy boli... Ale Ty wiesz, pamiętasz: bez tego pokarmu nie ma życia...
Być może jednak za jakiś czas ze zdziwieniem też skonstatujesz, że ten, który z Jezusem „zanurzał rękę w misie”, zdradził. Jak Judasz. Ot, kapłan, który nie tylko porzucił swoje kapłaństwo, ale i wiarę; może i kiedyś szczerze gorliwy, z czasem wszystko robiący już tylko siłą rozpędu, bo serce miał już gdzie indziej... Nie oceniaj, że zawsze nad Jezusa wolał Judaszowe srebrniki. Być może zwyczajnie pobłądził. Ale i nie idź drogą tych, którzy próbując go usprawiedliwiać, winą za jego odstępstwo obarczając innych...
Tak, bywa, że wybrani i wywyższeni nad innych też zdradzają. Niech cię to nie gorszy. Tak było, tak jest i tak będzie. Ty wiernie trwaj. Nie porzucaj prawdziwego skarbu dla garści niewiele wartych brzęczących monet.
***
Ciąg dalszy na następnej stronie. Wszystkie odcinki cyklu
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
