Surowy zakaz Jezusa i nieposłuszeństwo uzdrowionych intrygują. Dlaczego kazał milczeć? Zadecydowała reakcja na odzyskanie wzroku? Można ją sobie wyobrazić. Widzę! Okrzyki zachwytu. Bieganie i dotykanie przedmiotów. Okrywanie nieznanego świata. To naturalne i nie powinno dziwić. Zabrakło jednego. Wielki prorok powstał między nami… Tłum oddał chwałę Bogu. Tak było w przypadku innych uzdrowień. Ale nie w przypadku dwóch niewidomych. Ci stali się podobni do owych dziewięciu trędowatych, z których żaden nie wrócił i nie oddał chwały Bogu.

Można odzyskać wzrok i nie zobaczyć światła. Odróżniać dźwięki i nie usłyszeć Dobrej Nowiny. Pić wodę i dalej odczuwać pragnienie. Jeść chleb i być głodnym. Przeżywać adwent i nie czekać. Tak dzieje się zawsze, gdy człowiek dotknie Tajemnicy ale nie pozwoli, by Tajemnica zaprowadziła go do serca Ojca. Wówczas – rzeczywiście – lepiej, by milczał.

Rachunek sumienia

1. W co wierzę bardziej: że Bóg da mi zdrowie, czy w to, że będę z Nim żył na wieki?
2. Spieram się na racje i argumenty, ciągle pozostając mało skuteczny. Czyżby w tych sporach zabrakło argumentu najważniejszego: oddał chwałę Bogu?
3. Jak wyrażam swą radość w Panu?

Budzik adwentowy

„Nowa ewangelizacja oznacza dzielić ze światem jego pragnienie zbawienia i uzasadniać naszą wiarę, przekazując Logos nadziei (por. 1 P 3, 15). Ludzie potrzebują nadziei, aby mogli żyć chwilą obecną. Treścią owej nadziei jest «ten Bóg, który ma ludzką twarz i który nas do końca umiłował». Dlatego Kościół jest misyjny w swej istocie. Nie możemy zatrzymać dla siebie słów życia wiecznego, które otrzymaliśmy w spotkaniu z Jezusem Chrystusem” (Nowa Ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej 24).

Czytania mszalne rozważa ks. Włodzimierz Lewandowski