Pogański prorok, wezwany by przeklinać – błogosławi. Błogosławi wbrew królowi, który go wezwał. Błogosławi, bo dostrzega chwałę Boga w Izraelu. Błogosławi, bo patrzy oczami Boga.

Skąd pochodzi chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?  – pyta Chrystus uczonych w Piśmie. Naradzają się między sobą, ale nie pytają Najwyższego. Nie próbują patrzeć Jego oczami. Ważna jest tylko korzyść lub ryzyko płynące z konkretnej odpowiedzi. Nie słyszą więc odpowiedzi na swoje pytanie.

Bóg rozmawia z pogańskim prorokiem i pokazuje mu rzeczy przyszłe. Rozmawia, bo ten pyta. Chce usłyszeć. Być może ma nadzieję na inną odpowiedź, gdy wielokrotnie pyta, ale wciąż słucha i jest posłuszny.

Faryzeusze pokazali, że nie chcą słyszeć. Chcą tylko prowadzić swoje rozgrywki. Więc nie usłyszą tego, co Baalam: wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło. Właśnie dzisiaj, teraz, na ich oczach.

Bóg pokornych uczy dróg swoich. Daje im poznać swoje drogi. Pokornych, czyli tych, którzy są zainteresowani Jego drogami...

Pytania do rachunku sumienia

1. Modlę się. Czy chcę usłyszeć głos Boga? Czy pytam, jaką On wybrałby drogę?
2.  Znam odpowiedź. Tak naprawdę dobrze wiem, co jest dobre. Wybieram dobro czy swoją korzyść?
3. Wschodzi Gwiazda z Jakuba. Czy czekam na to wydarzenie?

Budzik adwentowy

Ewangelizacja będzie zawsze zawierać — jako fundament, centrum i szczyt całego swego dynamizmu — także to jasne stwierdzenie: w Jezusie Chrystusie, Synu Bożym, który stał się człowiekiem, umarł i zmartwychwstał, ofiarowane jest każdemu człowiekowi zbawienie, jako dar łaski i miłosierdzia Bożego⁵⁷. Zbawienie to nie jest jakimś zbawieniem doczesnym, polegającym na zaspokojeniu wielkiej ilości potrzeb materialnych albo też duchowych, które zamykają się w granicach życia ziemskiego, i które równają się w pełni pragnieniom, życzeniom, zabiegom i walkom doczesnym, ani nawet nie jest to zbawienie, wykraczające poza te wszystkie granice, by dopełnić się w jakimś zespoleniu z jedynym „Absolutem”, czyli z Bogiem: jest to zbawienie nadprzyrodzone i eschatologiczne, które z całą pewnością zaczyna się w tym życiu, a wypełnia w wieczności. (ADHORTACJA APOSTOLSKA EVANGELII NUNTIANDI O EWANGELIZACJI W ŚWIECIE WSPÓŁCZESNYM 27 ).