Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita.

Po co były Bogu te podniesione ręce Mojżesza? Czy bez tego nie dałby rady skutecznie wspomóc Izraela w walce z Amalekitami?

To pokazanie, że zwyciężyli nie własną mocą, ale mocą Boga, którego Mojżesz nie przestał błagać. I pokazanie, że choć Bóg może wszystko, człowiek tez powinien się w we wspólne, bosko-ludzkie sprawy zaangażować. Na ile może  oczywiście. Nie powinien stać z założonymi rękami i czekać, aż Bóg zrobi wszystko za niego.

Wobec Boga jestem jak małe dziecko, potrzebujące rodziców. Ale nie uważa mnie za nieudacznika, nie robi wszystkiego za mnie: jak mądry rodzic chce, żebym się w Jego działanie włączył. To wieki zaszczyt.

Modlitwa
Panie Boże, jestem tylko nędznym człowiekiem i nie za bardzo potrafię zmienić samego siebie, cóż dopiero powiedzieć o zdobyciu dla Ciebie całego świata. Ale jeśli w czymś w dziele prowadzenia człowieka do wieczności mogę Ci pomóc – moje ręce i serce są otwarte.