Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki (Mk 1,3).

Droga to symbol naszego życia, jak również oczekiwania na spotkanie. Św. Jan Chrzciciel wzywa nas do tego, aby „odgruzować” i uprzątnąć życiowe szlaki ze zbędnych przedmiotów, zalegających śmieci. Adwentowe porządki dotyczą przede wszystkim naszych słabości, grzechów i trudnych doświadczeń, które jak mur oddzielają nas od Boga. W naszym sercu może również zagnieździć się arogancja i pycha, która też uniemożliwia przyjęcie Bożego wyzwolenia.

Rachunek sumienia ma pomóc spojrzeć najpierw w duchu wdzięczności na podarowany nam przez Boga czas. W kontekście tego, co „już za nami”, warto z nadzieją spojrzeć na to, co „jeszcze przed nami”. I z gór „ego” zejść a z dolin słabości wyjść na spotkanie z Tym, który przychodzi, aby nas zbawić.

Oczekiwanie to czuwanie i modlitwa, to otwarcie serca na przemieniającą moc Bożego miłosierdzia. W ten sposób staramy się też przyśpieszyć nadejście „nowego nieba i nowej ziemi”, które już teraz – przez świętość życia – mogą stać się naszym udziałem. Tak więc w drogę!

Myśl Benedykta XVI – encyklika Spe salvi

Odkupienie zostało nam ofiarowane w tym sensie, że została nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoło naszej teraźniejszości: teraźniejszość, nawet uciążliwą, można przeżywać i akceptować, jeśli ma jakiś cel i jeśli tego celu możemy być pewni, jeśli jest to cel tak wielki, że usprawiedliwia trud drogi (nr 1).

Dominikanie.pl Pieśni adwentowe 2022 [#01] Marana tha