Śladami Jezusa

1. Jezus na śmierć skazany.

Przyprowadzono Cię, Chryste, przed oblicze ludzi stojących na czele trybunałów sprawiedliwości. Przerzucano Cię z rąk do rąk tych, którzy mieli władzę Cię skazać. Wcześniej śledzono Twe drogi, oceniano Twe  gesty, słowa... Tak! Rzucałeś się w oczy. Wystawałeś z tłumu. Zapragnąłeś zmiany świata, a co gorsze - przemiany ludzkiego serca przez nawrócenie. Zawsze byłeś inny, niewygodny, lecz gdy zacząłeś mówić o sobie jako Synu Boga, stałeś się po prostu niebezpieczny. Dlatego krzyczeli żeś winien, winien krzyża! Ale nie mieli władzy, by Cię skazać na śmierć.  Przyprowadzili Cię więc przed oblicze jednoosobowego, rozdwojonego w sobie sądu. Szantażując namiestnika rzymskiego, Piłata, wiedzieli, że będzie miał problem wyboru między popularnością a lojalnością. Pułapkę zastawili doskonale. I szantaż się udał. Zostałeś skazany na krzyż. Sąd umył ręce wobec tłumu. Akcje Piłata poszły w górę, Rzym będzie już dobrze o nim myślał. Oskarżyciele też  odetchnęli. Ale czy tak naprawdę sąd, po wydaniu tego wyroku i kompromitacji, zawiesił swą działalność? Przecież nadal są tacy, co oskarżają Cię o wszystko: o wojny, choroby, bezduszność, nieudane życie, wyprawy krzyżowe, inkwizycje, rozłam w Kościele, obozy koncentracyjne, bombę atomową... A najgłośniej krzyczą ci, którzy nie mają odwagi zburzyć murów własnej wygody i wejść w głębię ludzkiego życia. Czy ja mam prawo myśleć tylko o innych? Jaki jest mój udział w tym, co złe we współczesnym świecie?…

 Sprawiedliwości skazana na śmierć, stwórz we mnie miłość!

***

Przechodzę na dziedziniec franciszkańskiego klasztoru Flegellazzione. Tu znajduje się Kaplica Biczowania, a obok niej niewielkie pomieszczenie zwane Kaplicą Skazania na Śmierć. To tu orzeczony przez Sanhedryn w nocnym posiedzeniu wyrok śmierci na Jezusa otrzymał sankcje wykonawczą rzymskiego urzędnika. Aby przenieść się w atmosferę tamtego świata, podążam kilkadziesiąt kroków dalej tą samą ulicą, zwaną już od tego miejsca Via Dolorosa. Od tego miejsca stacje Drogi Krzyżowej nie mają już charakteru historycznego, lecz religijny.