PRÓBA

to podstawowe doświadczenie Izraela w jego relacji z Bogiem podczas czterdziestoletniego pobytu na pustyni: „Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat na pustyni, aby cię utrapić, wypróbować i poznać, co jest w twym sercu; czy strzeżesz Jego nakazu, czy też nie” (Pwt 8,2). Temu wspólnotowemu doświadczeniu odpowiadają próby, którym były poddane poszczególne osoby: Abraham, Józef, Mojżesz, Jozue (Hbr 11,17-40).

W sytuacjach próby więź człowieka z Bogiem jest narażona na zerwanie, ale w takich okolicznościach może też być wzmocniona, jej podstawy mogą stać się trwalsze, a owoce dojrzalsze. Księga Hioba ukazuje, że skrajne próby, którym poddany jest człowiek, prowadzą do tajemnicy Boga, która jest niedostępna w refleksji wyłącznie teoretycznej. Zaangażowany jest cały człowiek, nie tylko jego rozum, lecz również i przede wszystkim jego wola.
(za: Gość Niedzielny Nr 10/2003)