W życiu towarzyszą ludziom różne motywy działania. Widzimy to niemal na każdym kroku. Często ludzie wolą chodzić po skrajnościach, reprezentując – w odniesieniu do tej samej rzeczywistości – zupełnie odmienne podejście.

Widzimy to również na przykładzie Świątyni Jerozolimskiej, w której spotkały się ze sobą pycha faryzeusza i pokora celnika. Przemówił do Boga człowiek zapatrzony we własną doskonałość oraz pełen skruchy ubogi celnik. Jeden z nich chciał się pochwalić, drugi – ukorzyć przed Boskim Majestatem.

Ewangelia wskazuje, że Jezus krytykuje nie faryzeusza, ale jego postawę, która jest daleka od miłości bliźniego. Prawdziwa pobożność jest bowiem daleka od postrzegania siebie jako sprawiedliwego i gardzenie innymi. Podstawa dobrej i owocnej modlitwy polega na pokorze i skrusze serca, jak również na uznaniu własnej słabości i otwarciu się na łaskę Bożą.

Myśl Benedykta XVI

Im większe czynimy postępy w słuchaniu Boga i w dialogu z Nim, aby modlitwa stała się codziennym oddechem naszej duszy, tym wyraźniejsze staje się w nas poczucie ograniczenia, nie tylko wobec konkretnych sytuacji codzienności, ale również w relacji z Panem. Rośnie w nas wówczas potrzeba, by ufać, by coraz bardziej Jemu się zawierzyć (Katecheza, 16.05.2012).

Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej - Veni - Topic Na nowo stwarzaj mnie