„Wy wszyscy zwątpicie we Mnie tej nocy.” „Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz.” „Jeden z was mnie zdradzi.” „Lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził”,I w końcu wprost: „Tak, to ty jesteś.”

Różnie można patrzeć na te zdania: jak na zapowiedzi, jak na ostrzeżenia. Ale może trzeba spojrzeć jeszcze inaczej: ziarno nadziei zasianej na czas śmierci? Bo przecież wiedział wcześniej, a jednak powiedział: gdy powstanę, uprzedzę was do Galilei. Zapowiedź przebaczenia zanim doszło do zła…

W ostatnich godzinach każde słowo i gest jest ważne. Więc: Bierzcie i jedzcie. Bierzcie i pijcie. I dalej: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe. A gdy oni nie wytrwali już ich nie budził. Wrócił i sam modlił się po raz trzeci. Także i za nich?

I w końcu zdanie pełne smutku, nie gniewu: Przyjacielu, po coś przyszedł? Dlaczego nie posłuchałeś ostrzeżenia? Przecież mówiłem ci, że sobie zrobisz największą z krzywd. Przyjacielu – ja cię nadal za takiego uważam. Nawet w tej chwili. Pamiętaj o tym za kilka godzin, gdy wyznasz winę i usłyszysz: „Co nas to obchodzi? To twoja sprawa.” Twój grzech, upadek, rana jest też moją sprawą, Przyjacielu.

„Przyjacielu” wypowiedziane do każdego człowieka na ziemi. Zapamiętaj to słowo. Ono Cię uratuje, gdziekolwiek byś się nie znalazł.

Pytania do rachunku sumienia:

1. W kim pokładam nadzieję?
2. Modlitwa i Eucharystia – jak często korzystam z tych źródeł siły do walki z pokusami?
3. Czy nie zapominam, że Bóg czeka zawsze, niezależnie jak daleko odszedłem?

Drogowskazy Jana Pawła II

Trójjedyny Bóg, który sam w sobie najgłębiej i transcendentnie „bytuje” na sposób międzyosobowego Daru, udzielając się w Duchu Świętym jako Dar człowiekowi, przetwarza świat ludzki od wewnątrz, od wnętrza serc i sumień. Na tej drodze cały ów świat — uczestnicząc w tym Darze Bożym — staje się zarazem „coraz bardziej ludzki, coraz głębiej ludzki”. A równocześnie dojrzewa w nim — poprzez serca i sumienia ludzi — to królestwo, w którym ostatecznie Bóg będzie „wszystkim we wszystkich”: jako Dar i Miłość. Dar i Miłość — to odwieczna moc samootwarcia się Trójjedynego Boga na człowieka i świat w Duchu Świętym. [Dominum et Vivificantem, 59]