Nasza pomoc w imieniu Pana,
który stworzył niebo i ziemię [Ps 124 (123), 8].
Nie tylko nieznajomość prawa szkodzi. Ale uczniom Jezusa szkodę przynosi również nieznajomość Jego nauki. Powód? Styl życia, proponowany przez Mistrza z Nazaretu różni się od tego, co proponuje nam świat. Świat nie cieszy się, gdy troszczymy się o naszą duszę, o wewnętrzną wolność. A Jezus jest z tego nie tylko zadowolony, ale sam nas wyzwala z wszelkiego rodzaju ograniczeń. W tym wypadku jednak nic bez nas.
Chociaż droga wzrostu w świętości wymaga od nas osobistego wysiłku, to jednak nas zmienia, umacnia, integruje, prowadzi ku pięknu naszego człowieczeństwa. Więcej, na każdym etapie naszego duchowego wzrostu jest obecny Jezus, jedyny zbawiciel świata.
Życie codzienne jest pełne paradoksów, nieoczekiwanych zwrotów akcji. Trzymanie się Bożych dróg pomaga nam uznać autorytet Stwórcy i rozwijać w sobie wiarę w Jego siłę i moc, a Jego słowa przyjąć za prawdziwy drogowskaz w codziennym zmaganiu się o kształt miłości.
Myśl św. Jana Pawła II
Żaden człowiek nie może się uchylić od podstawowych pytań: Co powinienem czynić? Jak odróżniać dobro od zła? Odpowiedź można znaleźć tylko w blasku prawdy, która jaśnieje w głębi ludzkiego ducha, jak zaświadcza psalmista: „«Któż nam ukaże dobro?» Wznieś ponad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza!” (por. Ps 4, 7). (Veritatis splendor, 2).
Dodaj swój komentarz »