POPIÓŁ

W Starym Testamencie jest często obrazem tego, co przemijające i pozbawione wartości. Popiół staje się zatem wyrazistym znakiem sytuacji, w której człowiek doświadcza swoich życiowych ograniczeń: zwłaszcza wobec trudności i w obliczu śmierci.

W smutku, podczas modlitwy błagalnej czy czyniąc pokutę, posypuje sobie głowę popiołem albo siedzi czy tarza się w popiele (Iz 61,3; Hi 2,8; Jon 3,6; Ez 27,30).
Najprostszy sposób pieczenia chleba (podpłomyk, podpłomny chleb) polega na posypaniu ciasta leżącego na gorącym kamieniu rozżarzonym popiołem (1 Krl 19,6).
W kulcie izraelskim z popiołu krowy sporządzano rytualną wodę oczyszczenia (por. Lb 19,1nn.; Hbr 9,1nn.).
(za: Gość Niedzielny Nr 51/2001)